گروه: سایر / گزارش
تاریخ : 1404/10/7 10:55
شناسه : 412299
فاطمه مداح نظری - بارندگی مقدار آبی است که از سطح خشکی ها ‏ودریاها تبخیر می شود ودرداخل جو بطور موقت بصورت بخار ذخیره ‏می گردد. این بخار آب موجود درجو طی فرآیندهای فیزیکی مختلف ‏متراکم  می شود وبه شکل ابر در می آیدکه پس از اشباع شدن ، ‏قطرات آب با ذرات یخ تشکیل شده بصورت برف ، باران، تگرگ ‏وغیره که جمعاً نزولات جوی یا بارندگی گفته می شوند دوباره به زمین ‏برمی گردند .‏
بارندگی از پارامترهای مهم و در عین حال تغییرپذیرترین عامل جوی ‏بوده و مقدار آن با توجه به موقعیت جغرافیایی منطقه و وضعیت ‏عمومی جو در نقاط مختلف متفاوت می باشد بارندگی در سطح کره ‏زمین دارای تغییرات مکانی و زمانی زیاد است. تغییرات بارندگی سطح ‏کره زمین در حدود 700 تا900 میلی متر در سال برآورد شده است و ‏این نکته حائز اهمیت است که در برخی از نواحی آن در 20 سال ‏متوالی هیچ گونه بارندگی دریافت نمی کنند، در حالیکه در بعضی نقاط ‏دیگر مانند چرا پونچی واقع در شمال خلیج بنگال سالانه هزاران میلی ‏متر بارندگی دریافت می کند.‏
متوسط بارندگی در ایران در حدود 250 میلیمتر بوده که نسبت به ‏بارندگی کره زمین بسیار ناچیزاست و میانگین بارندگی در استان قم ‏نزدیک به 80 میلیمتر کمتر از میانگین بارندگی کشوری است . ‏تغییرات مکانی بارش با ناهمواری های اصلی ایران هماهنگی خوبی ‏نشان می دهد.‏
از بررسی سینوپتیکی بارندگی های ماکزیمم در استان قم ملاحظه شد ‏که آنها عمدتا نتیجه ه تقویت و تشدید فعالیت مرکز کم فشار مونسونی ‏سودان بوده و با ادغام این با مرکز کم فشار مدیترانه ای و تاثیر منطقه ‏همگرایی دریای سرخ روی آنها تبدیل به سیستم دینامیکی و ‏ترمودینامیکی گردیده است.‏
نتایج دیگر نشان می داد که طی دوره مورد مطالعه در مناطق مختلف ‏استان، تعداد روزهای بارندگی سالیانه در بازه 15 - 69 است حدود ‏‏80 درصد از مجموع روزهای بارندگی استان قم با ریزش هایی در ‏دامنه بین 0.1-5 میلی متر قرار دارد و بیشترین فراوانی مقادیر پائین ‏بارش در مناطق کم ارتفاع نیمه شرقی استان می باشد.‏
محمد سلیقه عضو هیئت علمی دانشگاه تهران فرهنگ مردم قم را ‏ناشی از آب و هوا و اقلیم خشک دانست و گفت: جبرگرایی، بی نظمی، ‏رکود و رخوت، بی اعتمادی و بی احترامی به محیط زیست از جمله ‏مهم‌ترین عادات و رفتارهایی است که در میان مردم اقلیم خشک بروز ‏پیدا می‌کند.‏
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران اقلیم را مساوی آب و هوا دانست و ‏گفت: کشور ایران و شهر قم در عرض‌های میانه آب و هوایی واقع ‏شده و در معرض عبور هیچ کدام از بادهای شرقی و غربی قرار ‏نگرفته و به این دلیل از میزان بارندگی ثابت و تداوم وضعیت آب و ‏هوایی برخوردار نیست.‏
وی با تاکید بر اینکه اگر توده هوای پرفشار در فضای ایران قرار ‏بگیرد حتی اجازه ورود بادهای شرقی و غربی به ایران را هم نمی‌دهد، ‏اظهار کرد: ایران منابع رطوبتی ندارند و باید این منابع از بیرون ‏مرزها وارد ایران شود که در صورتی که این توده پرفشار هوای قم را ‏تحت تأثیر قرار دهد این وضعیت ناپایدار تشدید خواهد شد.‏
سلیقه وضعیت آب و هوایی ایران و استان قم را ناپایدار و تحت تأثیر ‏تغییرات جوی دانست و افزود: در دوره سرد ناوه مدیترانه روی ایران ‏قرار می‌گیرد و بارش‌ها شروع می‌شود که این بارش‌ها در سال‌های ‏مختلف به میزان متفاوتی اتفاق می‌افتد، این بی ثباتی تا حدودی در ‏رفتار و عادات مردم هم بروز یافته است.‏
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ارتفاع را یکی از دلایل قابل سکونت ‏بودن فلات ایران برشمرد و تاکید کرد: هیچ مرکز استانی به جز قم در ‏فلات ایران زیر هزار متر نیست و همین امر سبب شده که ایران به ‏نسبت فلات عربستان قابل سکونت باشد.‏
وی با تأکید بر اینکه شهر قم با ارتفاع ۹۳۲ متر از سطح دریا کم‌ترین ‏ارتفاع را در فلات ایران داراست، تصریح کرد: همین امر سبب شده ‏است که شهر قم در میان شهرهای مرکزی بیشترین دما را داشته باشد، ‏از طرفی به دلیل اینکه به ازای هر صد متر ارتفاع از سطح دریا یک و ‏نیم درجه از دمای هوا کاسته می‌شود. استان قم به نسبت شهرهای ‏اطراف مانند ساوه با ارتفاع ۹۹۸ متر، کاشان با ارتفاع ۹۸۲، دلیجان ‏با ارتفاع ۱۵۳۰، اصفهان با ارتفاع ۱۵۷۱ و تهران به طور متوسط ‏با ارتفاع ۱۱۰۰ دمای یک تا ۱۰ درجه گرم‌تر است.‏
سلیقه افزود: وضعیت بارش قم نیز ۲۹ درصد ضریب تغییرات دارد که ‏در شهرهای ایران بسیار بالاست، یعنی اطمینان به بارش مردم قم ‏بسیار کم است و در نتیجه به آب‌های سطحی وابسته می‌شوند.‏
به گفته وی برخلاف گفته‌ها مبنی بر کاهش بارندگی در استان قم ‏ضریب بارش قم در ۶۰ سال گذشته اصلاً منفی نبوده است و در اثر ‏تغییرات اقلیمی بارندگی کاهش پیدا نکرده است.‏
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه کشاورزی قم عمدتاً ‏به آب‌های سطحی وابسته بوده است، اظهار کرد: کشاورزی سنتی ‏وابسته به منابع آبی قمرود بود که بارش بر این آب سطحی تأثیر زیادی ‏داشت و اگر سالی بارندگی نداشتیم قم دچار قحطی می‌شد. همین عوامل ‏جغرافیایی سبب شده بود که مردم همیشه نسبت به آینده نگران بودند.‏
سلیقه افزود: خشونت‌های آب و هوایی گاهی تلاش میلیون سال انسان ‏را از بین می‌برد و در نتیجه این نگرانی‌ها و بی اعتمادی‌ها مردم را به ‏خودشان بیشتر وابسته می‌کرد و این ایجاب می‌کرد که مردم خودشان ‏به هم در شرایط سخت کمک کنند.‏
طبق پژوهشهای انجام شده کاهش حجم باران به ویژه در ده سال ‏گذشته میزان بارندگی در کشور را مابین 230 تا 280 میلیمتر رسانده ‏است در حالی که این رقم در دنیا به 800 تا 900 میلیمتر می‌رسد از ‏این رو کشور در زمره کشورهای کم بارش در سطح جهان قرار دارد.‏
متاسفانه برخی از عوامل نیز بر بحران خشکسالی دامن می زند که از ‏جمله این موارد می توان به برداشت بیش از حد و بهره برداری و ‏استفاده نادرست از منابع و سفره های زیرزمینی آب اشاره کرد.‏
همچنین سرانه بالای مصرف آب در کشور و بی توجهی به تصفیه آب ‏و افزایش آبهای آلوده و فاضلاب نیز از عوامل تشدید کننده خشکسالی ‏به شمار می رود.‏
زنگ خطر اقلیم در استان قم به‌صدا درآمده است؛ جایی که کاهش 90 ‏درصدی بارش‌ها، ثبت کم‌سابقه دمای 47 درجه و تداوم خشکسالی ‏شدید، آینده منابع آبی و زیست‌محیطی این منطقه را با بحرانی جدی ‏روبه‌رو کرده است.‏
در خصوص میزان بارش نیز باید گفت که گرچه میانگین یا خط روند ‏بارش طی این سال‌ها تغییر افزایشی یا کاهشی مشخصی را نشان ‏نمی‌دهد، اما میزان ناهنجاری‌های بارشی به طور چشمگیری افزایش ‏یافته است. سال‌هایی با بارش‌های بسیار زیاد و سال‌هایی با بارش‌های ‏بسیار کم ثبت شده که این نوسانات بارشی، تأثیر تغییرات جهانی اقلیم ‏و گرمایش زمین را بر اقلیم قم آشکار می‌سازد.‏
با افزایش دما، تأثیرات مستقیمی بر منابع آبی استان گذاشته شده است. ‏افزایش دما سبب افزایش نیاز آبی و کاهش آورد رودخانه‌ها، ‏به‌خصوص به دلیل کاهش بارش‌های برفی در ارتفاعات بالادست، شده ‏است.‏
همچنین، شدت و وقوع بارش‌های سیل‌آسا و روان‌آب‌ها نیز افزایش ‏یافته است که این بارش‌ها معمولاً فرصت مناسبی برای تغذیه منابع آب ‏زیرزمینی فراهم نمی‌کنند و بیشتر به صورت روان‌آب جاری می‌شوند.‏
بر اساس شاخص ‏SPI‏ (شاخص خشکسالی هیدرولوژیکی آب‌شناسی)، ‏بیش از 90 درصد از استان قم در شرایط خشکسالی شدید تا بسیار ‏شدید قرار دارد.‏
تعداد روزهای همراه با گرد و خاک استان قم که پیش از سال 1390 ‏در حدود 10 تا 15 روز در سال بود، اکنون به بیش از 60 تا 70 ‏روز و در برخی سال‌ها تا حدود 97 تا 100 روز افزایش یافته است.‏

پاسخی بگذارید